Książki o piwie – Randy Mosher: „Radical Brewing: Recipes, Tales and World-Altering Meditations in a Glass”

Przy okazji tworzenia cyklu o piwach historycznych, który kilka tygodni temu pojawił się na blogu, w wielu zebranych przeze mnie materiałach odnajdowałem niejednokrotnie odniesienia do książki Randy’ego Moshera, zatytułowanej „Radical Brewing: Recipes, Tales and World-Altering Meditations in a Glass”. Zainspirowało mnie to do jej nabycia, przy okazji zakupu surowców do uwarzenia mojej wersji piwa grodziskiego. Czy warto było wydać ponad 90 złotych na tę publikację?

Autor tej książki jest cenionym w USA, i poza granicami tego kraju, znawcą tematyki piwnej pod kątem sensoryki, historii oraz produkcji tego napoju. R. Mosher aktywnie uczestniczy w wielu amerykańskich organizacjach zrzeszających piwowarów domowych i piwnych entuzjastów. Jest też autorem wielu publikacji, z których najbardziej znanymi są „Radical Brewing: Recipes, Tales and World-Altering Meditations in a Glass” (wydanej w 2004 roku), a także „Tasting Beer” (2009).  Wykształcenie piwowarskie zdobył w Siebel Institute, który jest uważany za najstarszą szkołę dla piwowarów w USA, a ponadto jest on grafikiem i specjalizuje się w oprawie graficznej tworzonej na potrzeby browarów i ich produktów. Autor pisze różnego rodzaju publikacje na temat piwa od 1989 roku. Sama publikacja posiada słowo wstępne napisane przez Michaela Jacksona, co na pewno dodaje jej wiarygodności i potwierdza wartość merytoryczną.

Książka posiada trzysta i stron i do tej pory nie doczekała się tłumaczenia na język polski. Spis treści i szczegółowe dane na jej temat można zasięgnąć z tej strony. 

Tym, co najbardziej przebija się podczas jej lektury, jest ogrom wiedzy autora. Wniosek o tym, że Randy Mosher o piwie wie więcej niż dużo, nasuwa się już podczas czytania jej pierwszych stron. Książka napisana jest prostym, ale ciekawym językiem. Czytelnik nie jest bombardowany mnóstwem detali i fachowych terminów, a każde nowo pojawiające się pojęcie jest przystępnie objaśniane, tak aby czytelnik mógł brnąć dalej w lekturę bez jakichkolwiek niejasności, czy wątpliwości. Przeszkodą może być fakt, że jest to książka napisana w języku angielskim, ale nie ma się czego obawiać, to nie jest angielski, jakim pisaliby William Szekspir czy Charles Dickens. Mój angielski pozostawia wiele do życzenia, a przebrnąłem przez tę książkę bez permanentnego posiłkowania się słownikiem.

„Radical Brewing” zabiera czytelnika w świat piwa, który pokazany jest z bardzo szerokiej perspektywy. Czytając ją, czytelnik oprowadzany jest po królestwie piwa, w taki sposób, aby żaden z jego rewirów nie został pominięty. Dzięki temu, poznać można szerokie spektrum surowców piwowarskich (w tym stosowane niegdyś zioła, owoce, miody, rodzaje drewna do wędzenia słodów, surowce niesłodowane, a także te najbardziej znane i podstawowe – woda, słody, chmiel i drożdże). Autor przedstawia typologię rozmaitych stylów piwnych, omawia piwa historyczne i dawne techniki warzenia piwa, przybliża czytelnikowi cały proces wyrobu piwa z omówieniem konkretnych jego i etapów i ich roli w tymże procesie. Czytelnikowi przedstawione są też podstawowe informacje dotyczące podstaw sensoryki piwnej, aromatów występujących w piwie oraz wad, zasady łączenia piwa z jedzeniem, etc. Słowem, jest to bardzo kompleksowa książka.

Podczas czytania tej publikacji, szybko też można poznać stosunek autora do omawianej tematyki. Jest w tym sporo uczucia i pozytywnych emocji. Czytelnik zachęcany jest to, aby przyjąć perspektywę autora (traktuj warzenie piwa jak medytacje, relaks, warz takie piwa jakie chcesz, wyraź w swoich piwach Twoją naturę, przywróć historię do życia, etc). Poza tym, czytelnik zachęcany jest do społecznego wymiaru piwowarstwa to znaczy: partycypacji w stowarzyszeniach i związkach piwowarów, edukacji innych ludzi, udziału w konkursach piw domowych, czy zostanie sędzia na tego typu imprezach. A co najważniejsze, poza ogromem informacji, autor zamieścił w książce kilkadziesiąt receptur na przeróżne piwa, co może być cennym drogowskazem i źródłem inspiracji.

Inna rzeczą, która zwróciła moja uwagę był fakt podejścia autora do poszczególnych stylów piwa, w których czytelnika nie przytłaczały parametry wzięte rodem z wykazu stylów według BJCP, ale zaprezentowane je z perspektywy historycznej, zwrócono uwagę na potrzebne surowce i inne dodatki oraz szczegóły w procesie warzenia (przerwy podczas zacierania słodów, etc). Myślę, że taka forma przemawia znacznie bardziej niż beznamiętne: SRM od tyle do tyle, OG i FG – w takim przedziale, tyle IBU i taka zawartość alkoholu objętościowo (ABV).

Czy do czegoś bym się przyczepił? Uważam, że niektóre wątki można było bardziej rozwinąć, ponieważ jest czasem spora dysproporcja pomiędzy nimi. Są zagadnienia omówione szczegółowo, a znalazły takie, które zostały przez autora zaledwie „muśnięte”. Rozumiem, że autor nie chciał, aby jego książka rozrosła się do rozmiarów „Shoguna” autorstwa Jamesa Clawella i pewnie kilkakrotnie zastanawiał się nad każdym zdaniem. To taka moja uwaga po jej lekturze.

Inną rzeczą jest, że książka ta jest bardzo wartościowa, ale nie zrobiła na mnie takiego wrażenia, jakie zapewne wywarłaby na mojej osobie, gdybym sięgnął po nią 3-4 lata temu, gdy zacząłem „wgryzać się” w tematykę piwną. Z wieloma zagadnieniami omawianymi przez R. Moshera zetknąłem się już wcześniej studiując treści forów tematycznych, blogów piwnych, opracowań i artykułów dostępnych w sieci, czy innych książek na temat piwa. Była to po części powtórka i systematyzowanie dotychczasowej wiedzy, a po części zbieranie nowych informacji. Niemniej, nie żałuję ani zakupu, jak i samej lektury. To dobra pozycja dla osób, które chciałyby dowiedzieć się więcej o piwie i piwowarstwie, dlatego mam nadzieję, że będzie mi kiedyś dane użyć jej, by zaprosić za jej pośrednictwem wielbicieli piwa, do zgłębienia jego tajników w każdym możliwym aspekcie.         

W przyszłości na pewno pokuszę się o zakup „Tasting Beer” tego autora.