Kult, czyli debiut z białoruskim piwem

Będąc w podpoznańskim hipermarkecie, nie omieszkałem „dać nura” w regały z piwem. Moja uwaga skupiła się na piwie „Kult”, które jak się okazało pochodzi z Białorusi. O ile piwa litewskie, ukraińskie, rosyjskie na polskim rynku obecne są już od jakiegoś czasu, o tyle z piwem białoruskim do tej pory nie było dane mi się spotkać. No, ale zawsze musi być ten pierwszy raz, nieprawdaż? 

Graficznie opakowanie prezentuje się dość dobrze. Ładna i spójna kolorystyka ze stylem piwa, graficznie jest dość skromnie. Ciekawym motywem jest jednorożec, element rzadko spotykany na piwnych etykietach, nadający trochę baśniowego uroku. To co uderza w oczy to pewna niekonsekwencja. Nazwę piwa na etykiecie i krawatce podano w alfabecie łacińskim, ale reszta informacji zapisana jest cyrylicą. Ogólne wrażenie – dobre.

Dane szczegółowe:

Producent: Browar Krynica.

Nazwa: Kult svjetloje.

Ekstrakt: 12% wag.

Alkohol: 4,5% obj.

Skład: woda, słód pszeniczny, słód jęczmienny, chmiel, drożdże.

Pasteryzacja: tak.

Filtracja: nie.

Barwa: miodowa, mętna.

Piana: biała, niska, nietrwała, drobnopęcherzykowa.

Zapach: aromat pszenicznego słodu, któremu towarzyszy akcent bananowy i przyprawowy (goździki). Wyczuwalny nieprzyjemny aromat budzący skojarzenia z apteką. 

Smak: aromat słodowy (dominuje pszeniczny, ale jęczmienny tez jest wyczuwalny), słodkawy bananowy akcent i wyraźnie zarysowana ziemista goryczka. Która jest raczej tępa i płytka, ale w moim odczucie za wysoka jak na piwo pszeniczne. Smak też zaburza nieprzyjemna nuta, której nie potrafię zidentyfikować (nie jest  intensywna, ale wyczuwalna), przypominająca przypalone ziemniaki.

Wysycenie: powyżej średniego.

Piwo przeciętne, z wadami. Sama piana, której właściwie za wiele nie ma, nie jest aż tak wielkim problemem. Problemy tego piwa wyczuwalne są zwłaszcza w jego zapachu i przejawiają się nieprzyjemnym, aptecznym akcentem, który nie nastraja pozytywnie. Poza tym występują wszystkie elementu aromatu, które w piwie pszenicznym są pożądane. Być może warka, z której degustowałem piwo jest wadliwa, a może po prostu takie produkty w browarze je wytwarzającym to norma? Podobnie w smaku. Jest pszenica, banaa i goryczka, która jest średnio przyjemna i za wysoka w przypadku tego stylu. Poza tym w smaku też wyczuć można, że coś nie do końca jest w porządku. Mam tu na myśli aromat przypominający spalone ziemniaki (przynajmniej tak mi się kojarzy, pewnie zawodowy sensory opisałby to znacznie bardziej precyzyjnie). Piwo pijalne, ale z uwagi na wyżej wymienione mankamenty, jego spożywanie nie wiąże się (jak dla mnie) ze specjalną przyjemnością. Z drugiej strony, na pewno nie jest tragicznie, bo udało się wypić je do końca. Nie polecam, choć być może trafiłem na piwo z trefnej partii…

Moja ocena: 3/5.